Άρθρο του Νώντα Σκυφτούλη
Η Αριστερά ουδέποτε και σε κανένα σημείο της ιστορίας δεν έκανε κριτική ούτε κάν προσέγγισε μια κριτική στην Άκρα Δεξιά. Από τον Μουσολίνι μέχρι σήμερα είχε ορίσει την Άκρα Δεξιά σαν περισσότερο Δεξιά σαν μια ακόμη διαχειρίστρια του καπιταλισμού-λες και η Αριστερά είναι έξω από αυτά τα πράγματα- και μάλιστα του φιλελεύθερου καπιταλισμού γιατι αυτό βόλευε το αφήγημα της το αφήγημα του ιστορικού υλισμού. Και η Άκρα δεξιά δανείζοντας προγράμματα και ιδεολογίες από όλο το φάσμα έκανε πάντα περίπατο αλώβητη από κάθε κριτική.
Η Άκρα δεξιά (φασισμός, ναζισμός) είναι το ανώτατο στάδιο του κρατισμού πράγμα το οποίο ανέδειξε και όταν έγινε καθεστώς. (Οικονομία, Άουσβιτς Πόλεμοι) και σε αυτό η Αριστερά τι κριτική να κάνει;
Σήμερα οι πολιτικοί τους απόγονοι απαιτούν τη συμμετοχή τους στη διαχειρισιμότητα και μόνο-- δεν τους παίρνει για κάτι παραπάνω όπως και κανέναν άλλον- όχι μόνο δανειζόμενοι αλλά συνθέτοντας κοινές ιδεολογικές και πολιτικές κατασκευές με την Αριστερά. Δεν δανείζονται μόνο το κοινωνικό κράτος αλλά και τον Αγκάμπεν, τον Γκυ Ντεμπόρ στη Γαλλία και πλήθος άλλων.
Έχουν πάρει την ηγεμονία από την Αριστερά στην κλίμακα R- αντιιμπεριαλισμός, αντιευρωπαισμός, αντιεμβολιασμός, κοινωνικό κράτος. εθνικισμός, πουτινισμός και μάλιστα μέσα από βαθυστόχαστες αναλύσεις αριστερών ακόμη και αντικαθεστωτικών στοχαστών.
Η Άκρα Δεξιά απευθύνεται στα ίδια υποκείμενα που έχει διαπαιδαγωγήσει η Αριστερά τόσα χρόνια. Όπως λοιπόν παλιά έβλεπαν τον Χίτλερ να περνάει από μπροστά τους στις πλατείες τις πρωτομαγιές και να τους παίρνει του οπαδούς και να φεύγει έτσι και σήμερα η Αριστερά ξύνει το κεφάλι της με τα τεκταινόμενα.
Η Αριστερά αρνούμενη να ανανεώσει τα όπλα της κριτικής στρέφεται πάλι στην κοινοβουλευτική φιλελεύθερη δεξιά μπας και σώσει την κατάσταση. Αλλά αν δεν βρεις μόνος σου την άκρη δεν βγαίνεις από το δίχτυ που εσύ έχεις πλέξει σε όλη τη τροχιά σου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου