Δεν περιμένουμε δικαιοσύνη από ένα σύστημα που θέλουμε να ανατρέψουμε ως άδικο. Δεν εκλιπαρούμε τους δικαστές, τους εκτελεστές των ταξικών νόμων να σεβαστούν την ίδια τους την νομική υπόσταση. Δεν υποτασσόμαστε στις φοβέρες και τις απειλές για συμμόρφωση σε ένα κόσμο απανθρωπιάς και ταξικής εκμετάλλευσης. Δεν θα θάψουμε τον αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση σκιαζόμενοι από τις εξοντωτικές ποινές σε εκατοντάδες συντρόφους μας ή από την προσπάθεια αδρανοποίησης του Δ. Κουφοντίνα. Το πάθος για την Λευτεριά όχι μόνο είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά, αλλά ακόμα κι από τον ίδιο τον Θάνατο.
Το κράτος, το κάθε κράτος φοβάται όσους πραγματικά δρουν εναντίον του και φτιάχνει νόμους και κελιά για να τους υποτάξει. Με μιας ξέχασε τις εξαγγελίες του ότι η Δημοκρατία του δεν εκδικείται. Και εκδικείται και τρέμει. Και οδηγεί σε θάνατο τους αγωνιστές και φοβάται τον θάνατό τους. Μόνο από λάθος θα αφήσουν τον Κουφοντίνα να πεθάνει. Τον προτιμούν φυτό και ζωντανό. Ακριβώς όπως προτιμούν και την κοινωνία πάνω στην οποία κυριαρχούν. Ζωντανή Νεκρή!. Να μην σκέπτεται, να μην αντιδρά, να δέχεται τον βιασμό της. Οι μάσκες δεν μας προστατεύουν μόνο από τον κορωνοϊό, προστατεύουν και το κράτος από τις αντιδράσεις μας.
Μέχρι τρεις σε παρέες, μέχρι 100 σε πορείες! Η χούντα του 67
ήταν πιο ελαστική σε αυτά.
Η κοινωνία των πολιτών Ζόμπι ξεδιπλώνεται μέρα με την μέρα
μπροστά μας, τόσο συχνά και τόσο έντονα που κοντεύει να γίνει συνήθεια. Για να
μην συμβεί υπάρχει μόνο μία λύση. Αντίσταση, αμφισβήτηση του δήθεν ανθρώπινου
προσώπου του καπιταλισμού και αλληλεγγύη σε όσους βρίσκονται στα κάτεργα της
δημοκρατίας.
Λευτεριά στους Αναρχικούς κρατούμενους
Αλληλεγγύη στον Δ. Κουφοντίνα
Αναρχική Συνέλευση Άργους
«Lupus»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου