Σαν χτες, φαίνονται τα 7 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου από την
Ναζιστική συμμορία. Το μαχαίρι του Ρουπακιά ματώνει ακόμα την καρδιά μας, τα
χτυπήματα στους Αιγύπτιους αλιεργάτες και τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, πονάνε
ακόμα το κορμί μας, οι πληγές στους μετανάστες στον Άγιο Παντελεήμονα,
αιμορραγούν ακόμα την ψυχή μας. Κάθε χτύπημα των φασιστών μας κάνει πιο
ανθεκτικούς και πιο έτοιμους να αντιμετωπίσουμε τον φασισμό.
Η πρώτη σκέψη που περνά από το μυαλό μας είναι η αυτοάμυνα απέναντι στα
φασιστικά Όρκ. Όμως ο Φασισμός δεν εξαλείφεται με μια δυο ροπαλιές στο κεφάλι
και στα πόδια, ούτε με ρεζερβέ διαμερίσματα στην πηγάδα. Ο φασισμός είναι κάτι
περισσότερο από την ωμή βία. Είναι μέρος της καθημερινότητάς μας και μερικές
φορές φωλιάζει ακόμα και μέσα μας. Το κράτος γεννά τα αυγά του μίσους και της
βίας. Αυτό θηλάζει τον φασισμό με την ιεραρχία, τον ταξικό καταμερισμό
εργασίας, την ομοφοβία, τον ρατσισμό, την ανθρώπινη απαξίωση και την καταστροφή
του φυσικού περιβάλλοντος.
Δεν περιμένουμε δικαιοσύνη από το Κράτος. Οι όποιες αποφάσεις της δικαιοσύνης
απλά ρίχνουν στάχτη στα μάτια, σε όσους την πιστεύουν. Η καταδίκη του κάθε
Ρουπακιά, του κάθε δολοφόνου του Ζακ, του κάθε βιαστή αποτελεί απλά υποχρέωση
της αστικής δικονομίας και του λεγόμενου Κράτους δικαίου. Όλες αυτές οι
αποφάσεις δεν έχουν κανένα πολιτικό περιεχόμενο, όσο κι αν πολλοί από εμάς τις
βλέπουν ως δικαίωση και φωνάζουμε να σαπίσουν στην φυλακή τα εγγόνια του
Χίτλερ.
Καμιά αστική απόφαση δεν θα δικαιώσει τα θύματα του Φασισμού. Καμιά απόφαση
καταδίκης του φασισμού δεν μας είναι αρκετή. Όσο υπάρχουν τα φασιστικά ερπετά,
όσο ζει το σύστημα που τα γεννά, όλο και θα πέφτει νεκρός κάποιος νέος Παύλος,
κάποιος νέος Ζακ, κάποια νέα φοιτήτρια Ελένη, κάποιος Βαγγέλης από το Βόλο,
κάποιος Αφροαμερικανός στους δρόμους των ΗΠΑ ή κάποια δικηγόρος στα
μπουντρούμια του Εντογάν.
Αλήθεια αναλογιστήκατε ποτέ, πότε θα τελειώσει ο κατάλογος των θυμάτων όσων
αγωνίζονται ενάντια στο φασισμό, εμφανή ή κρυφό; Η Λίστα είναι μακριά, μα στο
τέλος, αν δεν δράσουμε, κινδυνεύουμε να γράψουν άλλοι τα δικά μας ονόματα από
κάτω. Ο αγώνας μας θα πρέπει να είναι διττός. Να εμποδίσουμε την παρουσία
φασιστών με την δικιά μας παρουσία στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης και να
ανατρέψουμε την μήτρα του φασισμού, το κάθε κράτος!
Θάνατο στον Φασισμό
Θάνατο στο Κράτος
Ναι στην Ζωή
Ναι στην Αναρχία
Αναρχική Συνέλευση Άργους (ΑΣΑ) Lupus
lupus@espiv.net
18/9 ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ΠΟΡΕΙΑ
(Πλατεία δημαρχείου) Ναύπλιο 7:00 μ.μ.
19/9 ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ/ΣΥΖΗΤΗΣΗ – «ο εκφασισμός της κοινωνίας σε όλες του τις
εκφάνσεις» (θεατράκι στον ΟΣΕ) Ναύπλιο 8:00 μ.μ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου