Κανένας απολυμένος, κανένας άστεγος, κανένας πεινασμένος, κανένας αβοήθητος κι εγκαταλελειμμένος μόνος στην πανδημία

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ
ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

Εδώ και αρκετές εβδομάδες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το φάσμα της θανατηφόρας εξέλιξης της πανδημίας του ιού COVID-19. Ενός ιού που πλήττει κυρίως ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, αλλά όχι μόνο. Η μεγάλη κοινωνική και ταξική πλειοψηφία αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της ασθένειας και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι της τάξης μας πεθαίνουν μαζικά σε όλο τον κόσμο, έχοντας αποστερηθεί των απαραίτητων μέσων για την προστασία τους.

Σήμερα, αναδεικνύεται με τραγικό τρόπο η πλήρης αντικοινωνική και δολοφονική φύση του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος, ο προσανατολισμός του οποίου όχι μόνο δεν είναι να ικανοποιήσει τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά ειδικά σε περιόδους κρίσης, είναι ο περιορισμός και η αποστέρηση τους από την πληττόμενη κοινωνική και ταξική βάση, η παρασιτική του ύπαρξη πάνω της, διαπράττοντας ένα ακόμα έγκλημα εναντίον της.

Η υφαρπαγή του τεράστιου κοινωνικά παραγόμενου πλούτου και των διαθέσιμων πόρων από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ, η υπερσυγκέντρωση πληθυσμών σε μεγαλουπόλεις, εργασιακά κάτεργα, φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και προσφύγων, η διαχρονική υπολειτουργία των συστημάτων υγείας την ώρα που οι οικονομικά και πολιτικά ισχυροί κρατούν για τον εαυτό τους τη δυνατότητα να απολαμβάνουν την καλύτερη δυνατή περίθαλψη, καταδεικνύουν πως: To κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας, που ήδη καταδικάζει εκατομμύρια ανθρώπους στο θάνατο από την πείνα, τις ασθένειες και τις πολεμικές επιχειρήσεις, δίνει μάχη όχι ενάντια στην εξελισσόμενη πανδημία, αλλά για να διατηρήσουν αλώβητα τα προνόμια τους, τη θέση εξουσίας τους οι πολιτικά και οικονομικά ισχυροί.

Κάτι τέτοιο επιβεβαιώνουν άλλωστε και τα πολεμικά ανακοινωθέντα-διαγγέλματα της κυβέρνησης, τα οποία σε καθημερινή βάση υπενθυμίζουν το τεράστιο πλήγμα στον τομέα της οικονομίας που θα επιφέρει η όλη κρίση και επιχειρούν να αντλήσουν συναίνεση στη συνολική κοινωνική αναδιάρθρωση που ετοιμάζονται να υλοποιήσουν το επόμενο διάστημα για να στηρίξουν το κεφάλαιο εξαιτίας της μείωσης της κερδοφορίας του. Με αφορμή την  εξελισσόμενη πανδημία, ένας νέος γύρος επίθεσης στους εργαζόμενους και την κοινωνία προετοιμάζεται. Αυτά που σήμερα παρουσιάζονται ως «παροχές αλληλεγγύης» προς την κοινωνική βάση, αύριο θα κληθούμε να τα πληρώσουμε πολλαπλάσια με τεράστιο κόστος στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων που θα βγαίνουν ήδη πληγωμένοι από την άνιση μάχη των ημερών μας.

Γιατί η πραγματικότητα είναι πως τη μάχη απέναντι στην εξελισσόμενη πανδημία, την δίνει η κοινωνική και ταξική βάση, παρά τις αντίξοες συνθήκες που έχουν επιβληθεί από τους δυνάστες της. Τη μάχη απέναντι στην εξελισσόμενη πανδημία τη δίνουν οι πολλοί και οι πολλές που αντιλαμβανόμενοι τον κίνδυνο για τους διπλανούς τους παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα της ατομικής και συλλογικής αυτοπροστασίας, δίνοντας από το υστέρημά τους για να αγοράσουν όσα θα έπρεπε να είναι άμεσα διαθέσιμα στο σύνολο του πληθυσμού. Τη δίνουν οι γιατροί και οι νοσοκόμοι που με αυτοθυσία και τεράστια ατομική κόπωση δίνουν κάθε ικμάδα της ενέργειάς τους νοσώντας οι ίδιοι, για να σώσουν ζωές. Τη δίνουν όλοι οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες που εξαναγκάζονται να πηγαίνουν καθημερινά στη δουλειά, στις ταχυμεταφορές, στα καταστήματα "take away" της εστίασης, στα Μ.Μ.Μ και στα σούπερ-μάρκετ που κρατάνε με κίνδυνο της υγείας τους ανοιχτή την αλυσίδα τροφοδοσίας, οι αγρότες και οι εργάτες/τριες της καθαριότητας.

Είναι η κοινωνική και ταξική βάση που μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες αναδεικνύει τις τεράστιες δυνατότητές της, παλεύοντας να αντέξει μια πανδημία, εν μέσω της συνθήκης της γενικευμένης φτώχειας και εξαθλίωσης. Και είναι το κράτος και το κεφάλαιο που συνεχίζουν να αναπαράγουν τον εαυτό τους,  αποτελώντας όχι τη λύση απέναντι στην πανδημία, αλλά εμπόδιο για την αντιμετώπισή της. Στερώντας τρόφιμα, ιατροφαρμακευτικό υλικό, διαθέσιμες δυνάμεις από τη μάχη αυτή, τιμολογώντας ανθρώπινες ζωές και κερδοσκοπώντας πάνω στο θάνατο. Που το μόνο που έχουν να «υποσχεθούν» είναι την πλήρη στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας, την καταστολή όσων επιβιώνουν. Που προετοιμάζουν ήδη τις επόμενες σφαγές, την επιβολή της δυστοπίας, χρηματοδοτώντας στρατούς αντί για νοσοκομεία,  μπάτσους αντί για γιατρούς. Που ευνοούν τις επιχειρήσεις και τα αφεντικά, ενώ ταυτόχρονα λεηλατούν ακόμα περισσότερο τις εργατικές κατακτήσεις, με την εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία να γιγαντώνεται εν μέσω πανδημίας, με απολύσεις, ανασφάλιστη εργασία, υπερεκμετάλλευση.  Που ακόμα και τώρα προχωρούν σε κατασταλτικές επιχειρήσεις κατά αγωνιστών, ξεσπιτώνουν μετανάστες, χτυπούν και τραυματίζουν σοβαρά αντιφασίστες/στριες όπως στο Ρέθυμνο.

Είναι οι ίδιοι που εδώ και χρόνια επιχείρησαν τη διάλυση των δημόσιων δομών υγείας μέσω της υποχρηματοδότησης, των απολύσεων, του κλεισίματος νοσοκομείων. Το αποτέλεσμα είναι να βρίσκονται διαθέσιμες ελάχιστες κλίνες εντατικής θεραπείας, σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες. Οι εργαζόμενοι γιατροί και νοσοκόμοι δίνουν ένα τιτάνιο αγώνα και στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε τους διεκδίκηση.  Απαιτούμε την άμεση και χωρίς όρους μαζική πρόσληψη (αντί της κοροϊδίας με περιορισμένες συμβάσεις και εθελοντική εργασία) ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και την παροχή όλων των απαιτούμενων πόρων και μέσων, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του πληθυσμού σε περίθαλψη, βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα σε όλο το προσωπικό υγείας καθώς και πρόνοια για να μην οδηγηθούν στην απόλυτη εξάντληση και σε σοβαρούς κινδύνους και για τη δική τους υγεία.

Είναι οι ίδιοι που έχουν εγκλωβίσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε συνθήκες εξαιρετικά επικίνδυνες. Η υγεία τους λόγω των συνθηκών εγκλεισμού βρίσκεται σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο και δεν θα δεχθούμε την αντιμετώπισή τους ως αναλώσιμου πληθυσμού. Απαιτούμε άμεσα μέτρα στήριξης για τους κρατούμενους και αποσυμφόρηση των φυλακών. Απαιτούμε τον απεγκλωβισμό των προσφύγων και μεταναστών από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την επίταξη των άδειων ξενοδοχειακών μονάδων για να προστατευθούν από την πανδημία, καθώς και τη δημιουργία ειδικών δομών υγείας για όλους.

Είναι οι ίδιοι που έχουν φτωχοποιήσει στα όρια της απόλυτης ανέχειας εργαζόμενους και ανέργους  με αποτέλεσμα να βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της πείνας. Απαιτούμε την καταβολή μισθών στους εργαζόμενους ανεξαρτήτως της κατάστασης της επιχείρησης στην οποία εργάζονται καθώς και ειδική μέριμνα για τους απόρους και τους ανέργους. Επιβάλλεται η επίταξη κάθε διαθέσιμου πόρου από τον κλεμμένο κοινωνικό πλούτο που έχουν συγκεντρώσει οι πολιτικά και οικονομικά ισχυροί στα χέρια τους και η διάθεσή του στο κοινωνικό σώμα.

Η δε ενδεχόμενη συνέχιση της κατασταλτικής εκστρατείας από τη μεριά του κράτους ενάντια σε αγωνιζόμενους και δομές του αγώνα εν μέσω αυτής της συνθήκης, εμπίπτει στην κατηγορία του εγκλήματος πολέμου και ως τέτοια θα καταγραφεί και θα αντιμετωπιστεί. Συλλήψεις και οι προσαγωγές στα πλαίσια του «business as usual» από τα καθάρματα του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. σημαίνει ότι δεν διστάζουν να θέσουν  συνειδητά και με σχέδιο σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή και την υγεία αγωνιζόμενων και κατά συνέπεια και του κοινωνικού συνόλου ευρύτερα, για να επιτύχουν τους διαχρονικούς σκοπούς τους.

Τα μέτρα συλλογικής και ατομικής αυτοπροστασίας εν μέσω μίας πρωτοφανούς κατάστασης που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή πάρα πολλών, δεν σημαίνουν σε καμία περίπτωση παράδοση στις διαθέσεις της κρατικής και καπιταλιστικής δικτατορίας, η οποία θα θελήσει να επιβάλει ακόμα επαχθέστερους όρους διαβίωσης για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Ο αυτοπεριορισμός μας στα σπίτια γίνεται για λόγους κοινωνικής συνείδησης που είναι καθόλα ειλικρινής σε αντίθεση με το υποκριτικό ενδιαφέρον του κράτους και των αφεντικών που εξακολουθούν να υποχρεώνουν ένα μεγάλο μέρος της κοινωνικής και ταξικής βάσης να πηγαίνει στη δουλειά, ενώ ο τομέας εργασίας της δεν σχετίζεται με την κάλυψη επιτακτικών αναγκών της κοινωνίας, (επιδεικνύοντας απλώς τη σχετική βεβαίωση) με πραγματικό κίνδυνο της ζωής της. Που βάζει σε καραντίνα τον πληθυσμό αλλά δεν κάνει καμία κίνηση στον τομέα της βελτίωσης του συστήματος υγείας, είτε με πρόσληψη νέου προσωπικού, είτε με άνοιγμα νέων κρεβατιών στις ΜΕΘ, είτε με προμήθεια ιατρικού εξοπλισμού. Θεματοφύλακας της κοινωνικής συνείδησης και αλληλεγγύης δεν είναι, και δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι, το κράτος και η αστυνομία.

Προκρίνουμε τη δημιουργία ειδικών ομάδων αλληλεγγύης που θα λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης, προκειμένου να βοηθήσουν τους πλέον ευάλωτους σε βασικές τους ανάγκες.

Οι πόροι για την προστασία του κοινωνικού συνόλου υπάρχουν και τους έχουμε παράξει οι εργαζόμενοι, ωστόσο η διαχείρισή τους βρίσκεται στα χέρια ελάχιστων οι οποίοι έχουν επανειλημμένα αποδείξει πως αδιαφορούν για τις ανθρώπινες ζωές, μπροστά στην εξουσία και τα κέρδη τους. Καθώς λοιπόν γνωρίζουμε ότι το κράτος και το κεφάλαιο μόνο κατόπιν της κοινωνικής πίεσης είναι αναγκασμένα να παρέχουν τα στοιχειώδη, επειδή προτιμούν την διατήρηση της ισχύος και του πλούτου μιας ελάχιστης μειοψηφίας αντί της υγείας και της ζωής πολλών χιλιάδων, όταν και όπου το επιτάσσουν λόγοι συνείδησης θα βγούμε στο δρόμο για να αγωνιστούμε για τη ζωή και ενάντια στον θάνατο, λαμβάνοντας όμως όλα τα αναγκαία μέτρα ατομικής και συλλογικής προφύλαξης απέναντι στην πανδημία.

Η μάχη της κοινωνικής και ταξικής βάσης απέναντι στην επιδημία, είναι το πρώτο απαραίτητο βήμα για να συνεχίσει να υπάρχει η ζωή. Θα γίνει απαραίτητο να δώσουμε και μία δεύτερη μάχη, απέναντι στο κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα που επέβαλε εκείνες τις συνθήκες για να γίνει η εξάπλωση του ιού πολύ πιο θανατηφόρα, πολύ πιο μαζική και που σήμερα επιβάλλει τον απόλυτο έλεγχο επάνω μας.

Η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια και ο αγώνας δεν απαγορεύονται ούτε μπαίνουν σε καραντίνα. Ο ταξικός πόλεμος, ιδιαίτερα από την πλευρά των εξουσιαστών, δεν έχει μπει σε καραντίνα και δεν πρέπει να παύσει μονομερώς.

Θα συνεχίσουμε ως άνθρωποι και όχι ως εξατομικευμένοι κανίβαλοι, ως αντιστεκόμενοι και όχι παραδομένοι και φοβισμένοι, ως αναρχικοί, τον αγώνα για την κοινωνία των ελεύθερων ίσων που θα έχει ως προτεραιότητα την προστασία των ευάλωτων, ως πρώτο και κύριο συμφέρον τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, ως βασικό μέλημά της την ευμάρεια και την εξυπηρέτηση της κοινωνίας και όχι μίας κάστας ισχυρών, που οδηγούν την ανθρωπότητα στην δυστοπία του θανάτου, της εξαθλίωσης και του ελέγχου.

Κανένας απολυμένος, κανένας άστεγος, κανένας πεινασμένος, κανένας αβοήθητος κι εγκαταλελειμμένος μόνος στην πανδημία

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΤΡΟΦΗ, ΥΓΕΙΑ, ΣΤΕΓΑΣΗ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ, ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ...

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Μάρτιος 2020