Είμαι γυναίκα μετανάστρια και ήμουν κρατούμενη στις φυλακές της Πέτρου Ράλλη για 3 μήνες. Οι πληροφορίες που δίνω εδώ μου μεταφέρθηκαν, όταν ήμουν κι εγώ κρατούμενη, από τη σύζηγο ενός άνδρα κρατούμενου που υπέστη βιασμό από τους μπάτσους.
Στα μέσα Νοέμβρη 2018, ομάδα κρατουμένων, μεταναστών, ξεκίνησαν απεργία πείνας για να διαμαρτυρηθούν για τις συνθήκες στην Πέτρου Ράλλη. Για περίπου 4 μέρες δεν φάγανε τίποτα, αλλά όταν κατάλαβαν ότι οι μπάτσοι δεν δίνουν καμία σημασία, στaμάτησαν. Μετά από μερικές μέρες, οι ίδιοι διαμαρτυρόμενοι κρατούμενοι ξεκίνησαν ξανά απεργία πείνας, ενάντια στο άθλιο και ελάχιστο φαγητό που τους δίνουν σ'αυτή τη φυλακή.
Γύρω στις 20 Νοέμβρη, στην Αλφα 3 πτέρυγα της Πέτρου Ράλλη, όπου κρατούνται οι άντρες, ένας μπάτσος ξυλοκοπήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις βάναυσες συνθήκες σ'αυτή τη φυλακή. Μετά απ'αυτό το συμβάν, οι μπάτσοι έβγαλαν όλους τους κρατούμενους έξω, έναν έναν, και τους ξυλοκόπησαν άγρια.
Για τους 2 κρατούμενους που κατηγορούσαν ότι είχαν δείρει τον έναν μπάτσο, οι μπάτσοι τους ανάγκασαν να γδυθούν εντελώς και τους βίασαν με τα γκλομπ τους.
Τώρα δεν είμαι πια στην κόλαση της Πέτρου Ράλλη, ναι, είναι πραγματικά μια κόλαση. Όσο ήμουν μέσα, σκεφτόμουνα ότι έξω απ'τη φυλακή υπάρχει μια καλή ζωή που με περιμένει. Αλλά τώρα βλέπω την πραγματικότητα για την οποία έκανα λάθος: είμαι άστεγη και μόνη σε μια άλλη κόλαση.
27 Δεκέμβρη 2018
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου