Έφυγε να συναντήσει τον Άσιμο ο Χρήστος Ζηγομαλάς

Έγυγε ο τροβαδούρος των ξερχείων μετά από μάχη με τον καρκίνο. Είχε επιλέξει εναλλακτικές μεθο΄δους αντιμετόπισης της ασθένειας και αρνητο την συμβατική ιατρική. Προτιμουσε να τραγουδάει δωρεάν μαζί με τον Άσιμο στο τότε γκαζόν της πλατείας εξαρχείων.

The jail is not what they have taught you 

Outside the iron bars all the world is a jail

Έγραψε ότι το «Πέρασαν πολλά» είναι αφιερωμένο... «Στον Νικόλα , τον Δαυϊδ, τον Αρη το βαμπίρ, τη Σόνια, τον Ντάτουρα, τον Επίτροπα, τον Τζώνυ (που τράκαρε με το παπί σε δέντρο και σκοτώθηκε), τον Αρη τον Ινδιάνο, τον Τζίμη,τη Νόνη, την Ιωάννα, τον Καβάτζα, το Μητσάρα, τον Ιβάν, το Γιωργάκη το φρικιό, τον Κωστάκη, το Νέρωνα, το Μητσοφρίκο και τον Αντρέα τον αδελφό του, τον Αντωνάκη, τον Ερμή,(Hermes), την Ελενίτσα, τον Κάϊν, τον Στέλιο τον Ιψινέσκυ (που τον μαχαιρώσανε σε νταραβέρι στο Πεδίο του Αρεως),τον Βαρώνο (που πέθανε στη φυλακή). τον Τουρίστα (που περιφέρεται ακόμα) το Λόλα, την (αθάνατη)Ιουλία, το Λάμπη, το Μάριο, τη Μαρίνα και τη Τζίνα τα αδερφάκια, τον Κόκκαλο που έγινε γκουρού, τον Θάμνο, τον Μιχαλάκη τον Σύρπο…….».

Εκτός από τραγούδια και ποιήματα, ο Χρήστος Ζυγομαλάς, παρουσίασε και σημαντικό εικαστικό έργο, συμμετέχοντας με πίνακες και Γλυπτά, σε πολλές ατομικές και ομαδικές Εκθέσεις.

Ανάμεσα στα Γλυπτά που παρουσίασε Δημόσια, είναι και το μπρούτζινο ολόσωμο άγαλμα της Αγίας Αιμιλίας ντε Βιαλλάρ που φιλοτέχνησε το 2002 για το καθολικό παρεκκλήσι του Αγίου Ιωσήφ στην οδό Χαριλάου Τρικούπη.