Ο σύριζα, τα Εξάρχεια και οι αντιθέσεις του αντιεξουσιαστικού χώρου

 Κείμενο με αφορμή την ανακοίνωση της Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων για 6/12 και κάλεσμα σε ανοιχτή  συνέλευση
Στις 21/12/16 η ΛΑ.σ.Ε δημοσιεύει ένα κείμενο πολιτικής στοχοποίησης και επίθεσης  σε όσους και όσες συμμετείχαν στα συγκρουσιακά γεγονότα της 6 Δεκέμβρη για την  μνήμη του δολοφονημένου από το κράτος αντι-εξουσιαστή μαθητή  Αλέξη Γρηγορόπουλου. Το κείμενο έχει μια ειδική αναφορά στην συλλογικότητά μας και στην κατάληψη GARE λόγω της ανοικτής εκδήλωσης-συζήτησης που οργανώσαμε στην πλατεία των Εξαρχείων 3/12 για την περιφρούρηση  της γειτονιάς στις 6/12 https://athens.indymedia.org/post/1565956/.
Το πιο πάνω κείμενο είναι για μας μια αφορμή για να συζητήσουμε το είδος της καταστολής που αναπτύσσεται επί Σύριζα στα Εξάρχεια και ποιος ο ρόλος μορφωμάτων σαν την ΛΑ.σ.Ε και λοιπών υποστηρικτών. Η πρώτη τοποθέτηση μας αποτελεί μονάχα ένα κομμάτι της συνολικής αντι-κρατικής κριτικής που πρέπει να κατατεθεί σε σχέση με τα Εξάρχεια και τον ευρύτερο αναρχικό αγώνα.
Η αντι-κρατική εξέγερση, και η κουλτούρα που την συνοδεύει, δεν έχει παύσει ποτέ στα Εξάρχεια. Εκατοντάδες συλλήψεις, φυλακίσεις, τραυματισμοί, αναπηρίες μέχρι και δολοφονίες  δεν ήταν ούτε κατά διάνοια αρκετές. Αντιθέτως πυροδοτούσαν ακόμα περισσότερη συν-οργάνωση και μίσος για το κράτος. Οι εκατοντάδες άνθρωποι που χτυπήθηκαν δεν ήταν όλοι απαραίτητα αναρχικοί αντι-εξουσιαστές αλλά ευρύτερα νεολαία προερχόμενη από τις πλατείες, τις αλάνες τα γήπεδα με απόλυτο βίωμα του τι σημαίνει αστυνομική μαφία λόγω της ίδιας τους της καθημερινότητας. Η εξέγερση λοιπόν στα Εξάρχεια ήταν σχεδόν πάντα Κοινωνική και όχι καθαρά πολιτική.
Ο Σύριζα λοιπόν ήταν ο ειδικός για να αντιμετωπίσει την πιο πάνω κατάσταση. Στελεχωμένος από δεκάδες ακαδημαϊκούς, εγκληματολόγους και έμπειρους επαγγελματίες ανθρωπιστές, βγαλμένος ο ίδιος μέσα από το ανταγωνιστικό κίνημα  αποτελεί την ιδανική μορφή κράτους για την αφομοίωση των κινημάτων. Εφόσον η κρατική εμπειρία του είχε δείξει ότι δεν μπορεί να μιλήσει με όρους δύναμης και κυριαρχίας, αποφάσισε να λειτουργήσει χειρουργικά, όπως κάθε κρατική εξουσία μετά από την αποτυχία της να καταστείλει ένα κίνημα. Αποφάσισε ότι μπορεί να αφοπλίσει και να διαχειριστεί τα Εξάρχεια και τον α/α χώρο διαιρώντας τα.
Οι διαιρέσεις που ακολούθησαν ήταν αναμενόμενες αφού η δεξαμενή του ήταν ο ίδιος μας ο χώρος ! Βλέπουμε για παράδειγμα δηλώσεις αναπληρώτριας υπουργού παιδείας στο Σκάι στις 10/1/17 σχετικά με τις συγκρούσεις , την ένοπλη επίθεση που δέχθηκε ματατζής και τα Εξάρχεια γενικά.
‘Στα Εξάρχεια δεν είναι οι αναρχικοί το πρόβλημα, μην γελιόμαστε. . η ασφάλεια δεν λύνεται πάντα με την βία, πρέπει να δει κανείς ποια είναι η πηγή του κακού… τα Εξάρχεια χρησιμοποιούνται από κάποιους που δεν ζουν στα Εξάρχεια’
Πολλές τέτοιες δηλώσεις έχουν ξεστομίσει στελέχη της κυβέρνησης, υπουργοί αλλά και πρόσωπα από τα υψηλά κλιμάκια της ίδιας της ΕΛ.ΑΣ. Οι πιο πάνω δηλώσεις έχουν ξεκάθαρη στόχευση.
-Διάλυση του κινήματος από την ρίζα και όχι απλά ευκαιριακή καταστολή και επίδειξη δύναμης.
-Αποκοπή του εξεγερτικού κινήματος από την κοινωνική του βάση.
-Ποινικοποίηση της κοινωνικής του βάσης, ως επαγγελματίες μπαχαλάκηδες, χουλιγκαν κλπ
-Αποπολιτικοποίηση των συμβάντων ως γεγονότα χωρίς ιδεολογικό πρόσημο, χωρίς την συμμετοχή αντι-εξουσιαστών και αναρχικών παρά τα δεκάδες κείμενα που κυκλοφορούν κάθε φορά.
Δυστυχώς ανά καιρούς σύντροφοι και συντρόφισσες αναπαράγουν την πιο πάνω συντηρητική ανάλυση ξεχνώντας και διαστρεβλώνοντας τόσο τις ταξικές τους αναλύσεις όσο και τις καταβολές τους είτε λόγω φόβου είτε λόγω θέλησης να αποκτήσουν κοινωνικό- πολιτικό έλεγχο τόσο σε χώρους όσο και στο ίδιο το κίνημα . Αυτό είναι μια άλλη συζήτηση όμως.
Το κείμενο της ΛΑ.σ.Ε παρόλο που καλούσε τις συλλογικότητες και τις δομές των Εξαρχείων να πάρουν θέση, ο ουσιαστικός λόγος που αναπτύχθηκε ήταν αμιγώς κρατικός.
Ήταν κρατικός διότι οι κρατιστές μηδενίζουν την πρακτική και την οργάνωση της εξέγερσης που αναπτύσσεται ιστορικά βάζοντας την σε μουσείο, αντλώντας παράλληλα υπεραξία από αυτήν, με ισχυρό παράδειγμα το πολυτεχνείο και το Πασοκ. Οι κρατιστές διαμηνύουν ότι η συμβολή της αστυνομίας είναι, ή πρέπει να είναι, προστατευτική και βοηθητική. Έτσι και η ΛΑ.σ.Ε σήμερα, υπό την ταμπέλα του αγώνα της ενάντια στην καταστολή, μας υπόδειξε κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει λόγος σήμερα ο κόσμος να συγκρουστεί με το κράτος και τον φασιστικό στρατό της ΕΛΑΣ. Τον αντι-εξεγερτικό, φασιστικό στρατό της ΕΛΑΣ που έχει παρακαταθήκη χιλιάδων βασανισμών και δολοφονιών, ειδικά μεταναστών/τριων, φύλαξη στρατοπέδων συγκέντρωσης, φυλακών και υψηλά ιστάμενων προσώπων της εξουσίας. Μας δήλωσε ότι στα μέρη μας υπάρχει ειρήνη και το κράτος δεν διεκδικεί τον δημόσιο χώρο αλλά έρχεται μόνο διότι εμείς με την συμπεριφορά μας το καλούμε. Μας δήλωσε ότι όσοι και όσες συμμετέχουμε στις συγκρούσεις, δεν πονάμε και δεν μισούμε, δεν βλέπουμε το αίσχος της εξουσίας τον εγκλεισμό και τον θάνατο που προσφέρει,  παρά μόνο παίζουμε και ηδονιζόμαστε.  Είχαν την γελοία σκέψη να πουν ότι δεν είμαστε κάτοικοι λες και στα μαγαζάκια τους  καταναλώνουν και εργάζονται μόνο κάτοικοι, λες και το κέντρο δεν είναι ένας πυρήνας διερχομένων λες και ο αγώνας π.χ. στις Σκουριές και σε κάθε τόπο που φυτρώνει η αντίσταση ήταν ή θα είναι ποτέ αγώνας μοναχά των κατοίκων.
Τα πιο πάνω συμπληρωματικά με το κείμενο που βγήκε από κοινού με την GARE για τις 3/12https://athens.indymedia.org/post/1565956/ και το κείμενο που βγήκε από τους συντρόφους/ισσες πρόσφατα https://athens.indymedia.org/post/1568121/ είναι μονάχα μερικά από τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η ΛΑ.σ.Ε, παρ’ ότι έχει τα θεμέλια της στην αυτό-οργάνωση,  είναι μια μάζωξη ανθρώπων με μηδενική αντι-κρατική συνείδηση οι οποίοι λόγω των συμφερόντων τους θα μπορούσαν να συνεργαστούν με το κράτος ή να πάρουν θέση εξουσίας εντός του. Το κείμενο τους καθοδηγόνταν από ξεκάθαρο ιδεολογικό μίσος προς όσους συγκρουστήκαν και πολιτικοποιήσαντα γεγονότα αφού οι αντιφάσεις τους ειδικά σε σχέση με τα κείμενα τους «επί χούντας Σαμαρά» ήταν εξόφθαλμες και ο μηδενισμός της ίδιας της εξέγερσης ήταν διάχυτος. Το κείμενό τους ήταν όντως καταδοτικό όχι γιατί απλά στοχοποιήσαν τις συλλογικότητες που κάναμε την εκδήλωση χρησιμοποιώντας την φράση «επιθετική περιφρούρηση»  από το κείμενό μας αλλά και επειδή αντίστρεψαν τα νοήματα που δώσαμε και την προσπάθεια ανοικτής διοργάνωσης που επιχειρήσαμε, ποινικοποιώντας μας, δίνοντας  χώρο και άδεια στο κράτος για την καταστολή μας, καλώντας από πάνω και τα εγχειρήματα του χώρου μας για να μας απομονώσουν  .
Η αποκορύφωση της επιθετικότητας τους και του ιδεολογικού τους μίσους αποτυπώνεται στις κινήσεις τους ήδη πριν τις 6/12. Ενώ καλέσαμε σε ανοικτή διαδικασία στην πλατεία Εξαρχείων δηλώνοντας ξεκάθαρα στο κάλεσμα (που μέχρι και θυροκόλληση είχαμε κάνει) πως ‘η επίλυση των όποιων προβλημάτων κατά την διάρκεια των εξεγερτικών γεγονότων δε μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσω της συν-οργάνωσης και επικοινωνίας’, ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο το απαραίτητο πεδίο διαλόγου, η ΛΑ.σ.Ε το απαξίωσε και δεν εμφανίστηκε. Εμείς ήμασταν ξεκάθαρες και ανοικτοί, αυτοί λειτούργησαν συνωμοτικά , έξω από τον αγώνα, πίσω από τις κλειστές πόρτες που όπλισαν τον Κορκονέα. Μήπως νομίζουν ότι εμείς για χαβαλέ και δίχως κόστος, βγήκαμε δημόσια με κείμενο και πρόσωπα να υπερασπιστούμε και να προωθήσουμε την συν-οργάνωση για την εξέγερση?
Εμείς ως συλλογικότητα δεν είμαστε ενάντια στις λαϊκές συνελεύσεις αλλά θεωρούμε ότι μπορούν να αποκτήσουν ένα σκληρό τοπικιστικό χαρακτήρα με πλήρως συντηρητικά και αντι-εξεγερτικά χαρακτηριστικά για την εξυπηρέτηση των τοπικών μικρο-αρχόντων. Είναι στοίχημα κάθε τέτοιας συνέλευσης να αποκτήσει αξιακά και πρακτικές  που προωθούν και εκπληρώνουν την αυτονόμηση των περιοχών σε σύγκρουση με την κρατική κατοχή και τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Σύγκρουση, δίχως τους διαχωρισμούς που προωθεί η αστικό-δημοκρατική κυριαρχία στην βάση της εθνικής ταυτότητας, της ταυτότητας του πολίτη και του ιδιοκτήτη.
Καλούμε σε Aνοιχτή συζήτηση, στο κτήριο Γκίνη, 22/1, 18:00 με αφορμή το κείμενο της “λαϊκής συνέλευσης Εξαρχείων” για τα γεγονότα της 6ης Δεκέμβρη για να δούμε πως μπορούμε συλλογικά να αντιμετωπίσουμε τέτοιες πολιτικές στάσεις στους πολιτικούς μας χώρους.
Μαύρο-Πολύχρωμο
εγχείρημα από τον χώρο πολύμορφης δράσης αναρχικών, Ζ11
via athens.indymedia.org

Σχόλια