Η δικτατορία του εγκλεισμού είναι ο καθρέφτης της δημοκρατίας

ΟΥΤΕ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ - ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ,
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΟΡΑΤΟΥΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!!
Αναρχικοί/Αντιεξουσιαστές Πελοποννήσου

για την καταστροφή των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών

Στις 10 Φεβρουαρίου ο Σαγιέντ Μεχντί Αχμπαρί Αφγανός πρόσφυγας ,πεθαίνει στο νοσοκομείο 'Σωτηρία' ,έπειτα από λοίμωξη στο αναπνευστικό. Ο Σαγιέντ ήταν κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας. Την επόμενη μέρα βρίσκεται απαγχονισμένος ο Abdul Fata, μετανάστης από την Υεμένη ,στο κελί του στα κρατητήρια της Διεύθυνσης Αλλοδαπών στην Θεσσαλονίκη. Στις 13 Φεβρουαρίου στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας βρίσκεται ακόμα ένας μετανάστης απαγχονισμένος στο κελί του. Κι αυτές είναι οι τελευταίες σε σειρά θεσμικές δολοφονίες μεταναστών από το κράτος.


Καινοτόμοι της στρατηγικής των στρατοπέδων συγκέντρωσης υπήρξαν οι ναζί στην Γερμανία. Τα κέντρα κράτησης των μεταναστών αποτελούν τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου ανθρώπινες ψυχές στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, με έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ,υπερπληθυσμό των κελιών, με τους ανθρώπους να στοιβάζονται στην κυριολεξία ο ένας πάνω στον άλλoν, δυσκολία στην επικοινωνία με τους εκτός των τειχών λόγω των μειωμένων έως ανύπαρκτων επισκεπτηρίων και πολλές φορές δυσκολία επικοινωνίας και εντός του στρατοπέδου λόγω πολλών διαφορετικών γλωσσών και κουλτούρων. Όλα αυτά με μόνο "αδίκημα" την αναζήτηση από πλευρά τους καλύτερων συνθηκών διαβίωσης.


Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης λειτουργούν ως μέσο ,από πλευράς του κράτους, διαχείρισης του μεταναστευτικού ζητήματος. Η αστική δημοκρατία ακολουθεί κατά κόρον την λογική του εγκλεισμού είτε πρόκειται για το πλεονάζων εργατικό δυναμικό στη συνθήκη του καπιταλισμού, φτιάχνοντας φυλακές, είτε για τους πολιτικούς της αντιπάλους αναβαθμίζοντάς τες σε τύπου ΄Γ. Ο εγκλεισμός άλλωστε αποτελούσε πάντα το όπλο των εξουσιαστών απέναντι σε καθετί που υπερβαίνει την κυρίαρχη ή αφομοιώσιμη νόρμα με τη βίαιη επιβολή της κανονικότητας (φυλακές, ψυχιατρεία κτλ.)


Μπορεί όμως η ίδια η ιδιότητα του μετανάστη να αρκεί για να αποτελεί πλέον ποινικό αδίκημα, για μας δεν αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για την αλληλεγγύη στο πρόσωπό τους, ως επαναστατικά υποκείμενα.


Οι μετανάστες αποτελούν ένα από τα πιο εκμεταλλευόμενα κομμάτια αυτής της κοινωνίας παρέχοντας το εργατικό τους δυναμικό σε συνθήκες έννομης ή παράνομης δουλείας. Ζώντας διαρκώς σε ένα καθεστώς φόβου λόγω των πογκρόμ που εξαπολύουν εναντίον τους κράτος και παρακράτος, αλλά και της ίδιας της κοινωνικής τους περιθωριοποίησης. Η αλληλεγγύη μας προς τους εξεγερμένους μετανάστες ,εντός και εκτός των τειχών δεν γίνεται με όρους φιλανθρωπίας, αλλά βλέποντας στα πρόσωπά τους εν δυνάμει κοινωνικούς-ταξικούς συμμάχους. Μέσω της αλληλεγγύης στοχεύουμε να χτίσουμε γέφυρες επικοινωνίας με την προοπτική κοινών αγώνων ενάντια σε κράτος ,αφεντικά ,φασίστες και κάθε είδους εξουσία.


Το μεταναστατευτικό ζήτημα δεν είναι πεδίο άσκησης των διαφορετικών πολιτικών της εκάστοτε κυβέρνησης. Είναι πεδίο σύγκρουσης μεταξύ διαφορετικών αντιλήψεων. Τα σύγχρονα κολαστήρια δεν εξανθρωπίζονται, μετατρέποντάς τα σε "ξενώνες φιλοξενίας και ιατρικής περίθαλψης" αλλά καταστρέφονται.

Κατάληψη Terra Incognita

terraincognita.squat.gr